Wie in Suriname met ‘mevrouw McLeod’ afspreekt, treft voor, na en tijdens het gesprek fans. Deels omdat Paramaribo ‘een dorp’ is, zoals iedereen zegt, maar ook omdat vrijwel iedereen wel een boek van mevrouw McLeod heeft gelezen. Dus vindt de ober het ‘een eer’ om de schrijver die hem op z’n 15de aan het lezen kreeg te mogen bedienen, somt de taxichauffeur op in welke levensfase hij welke McLeod las en constateert de historicus dat de schrijver met haar verhalen ‘de Surinamers hun geschiedenis heeft teruggegeven’.
Wat ze bedoelen? Dat illustreert de volgende anekdote. Begin 1988, een half jaar na het verschijnen van haar debuut Hoe duur was de suiker?, over het leven op een 18de-eeuwse Surinaamse suikerplantage, krijgt McLeod een telefoontje van een ‘onbekende meneer’. Hij blijkt een werknemer op het Surinaamse ministerie van Binnenlandse Zaken. ‘Mevrouw, bij ons op het ministerie heeft iedereen uw boek gelezen. Van de directeur tot de secretaresse en de schoonmaker. En weet u, we praten over de personages alsof het mensen zijn die we kennen. Ik bel u op om te zeggen: u heeft Suriname een geweldig geschenk gegeven. Mensen die nog nooit in hun leven een boek gelezen hebben, hebben het gekocht, mevrouw.’
Lees het hele artikel van Ianthe Sahadat hier verder
Boeken van Cynthia McLeod zijn hier verkrijgbaar